|
Z rozległych fortyfikacji zewnętrznych zbudowanych w latach 1742-45, wzmacniających i pogłębiających obronę dawnego austriackiego bastionowego pasma obwarowań miasta, obecnie zachowało się bardzo mało reliktów. Pierwszy pierścień przeciwstraży , zbudowany na miejscu dawnej drogi ukrytej, składał się z rawelinów osłaniających kurtyny i przeciwstraży przed bastionami, tworząc ciągłe pasmo osłonięte fosą środkową. Drugi pierścień złożony z pasma przeciwsraży kleszczowych, wzmocniony redanami i lunetami, osłonięty był fosą zewnętrzną. Dodatkowo mniejszy odcinek podobnego pasma kleszczowego osłaniał /jako trzeci/ przedpole bramy Wrocławskiej pod nazwą Dzieła Koronwego. Trzecia linia umocnień, to droga ukryta z placami broni i samodzielnymi fleszami /lunetami/, szczególnie rozbudowana od strony wschodniej /zastąpionej w XIX w. obwarowaniami kolejowymi/ i południowej. Zachowane relikty: Do naszych czasów przetrwały nieliczne resztki zdeformowanych kleszczy zewnętrznych drugiego pierścienia, zachowane w parkowym ciągu zieleni wzdłuż dawnej fosy od strony południowej, oraz resztki dwóch fleszy: Fleszy Prudnickiej w postaci rozwartego w narysie , otwartego od tyłu dwuramiennika wałów oskarpowanych cegłą i kamieniem. Flesza Bialska w postaci ostrego w narysie, zamkniętego od tyłu murem szyjowym, dwuramiennika wałów oskarpowanych cegłą. Resztki obu fleszy są widoczne wyrażniej od pozostałych zarysów na terenie.
|
