TRADYTOR
- 1.) w
twierdzy
bastionowej
schron bojowy
dział do ognia flankującego rów twierdzy. W celu zabezpieczenia przed
ogniem przeciwnika osłonięty był
orilionem,
2.) w
fortach
schron bojowy dla dział do ostrzeliwania międzypola i ewentualnie
przedpola sąsiedniego fortu lub
dzieła pośredniego,
zasłonięty od obserwacji i ognia przeciwnika. W tym celu umieszczony był
bliżej szyi fortu, na skrzydle
koszar szyjowych,
od czoła obsypany ziemią oraz osłonięty tzw.
maską.
Izby bojowe (2 lub 4) umieszczone były uskokami ("schodami") w celu
ukrycia strzelnic przed obserwacją i ogniem.
TWIERDZA
- silna
fortyfikacja
typu stałego, przygotowana do stawiania długotrwałego oporu różnorodnym
działaniom zaczepnym przeciwnika, szczególnie w warunkach okrążenia.
Twierdza stanowi zespół form fortyfikacyjnych. W celu spełnienia zadania
musi ona posiadać odpowiednia załogę, uzbrojenie, wyposażenie i zapasy. Ze
względu na wyznaczoną rolę można rozróżnić: a.) twierdze zaporowe, których
zadaniem jest zatrzymać posuwanie się przeciwnika, a więc usytuowane są na
ważnych szlakach komunikacyjnych lub zamykające cieśniny, b.) twierdze
zaopatrzeniowe, mieszczące składy, warsztaty, szpital, arsenały itp. Dla
wojsk polowych, c.) twierdze operacyjne, mające ułatwić ruch wojsk
własnych i utrudnić działanie przeciwnika. Ze względu na typ umocnień
stałych można rozróżnić: a.) twierdze o okrężnych obwarowaniach ciągłych
(mury z basztami lub wały i rowy), b.) twierdze fortowe o pasie umocnień
złożonym z oddzielnych dzieł fortowych.
Twierdza fortowa
- (patrz:
rysunek1,
rysunek2)
składała się z: a.) linii obrony zewnętrznej, czyli tzw. pozycji
wysuniętej, tworzącej odcinki umocnień budowanych w czasie mobilizacji,
usytuowanej w odległości 2 do 3 km od głównej linii obrony, b.) głównej
linii obrony, położonej w odległości około 6 km od jądra twierdzy,
utworzonej z
fortów,
dzieł pośrednich,
dzieł piechoty
oraz umocnień międzypól, c.) linii wsparć, składającej się z małych
fortów, bronionych przez artylerię i piechotę, d.) obwarowań centralnych,
utworzonych ze starych fortyfikacji bastionowych lub fortów rdzenia
twierdzy oraz międzypól zabezpieczonych wałami i rowami, e.) śródszańca, w
postaci
cytadeli
lub jednego z fortów.
|