|
PANCERZ FORTYFIKACYJNY
- element budowli fortyfikacyjnych wykonany ze stali
pancernej i osłaniający ją przed skutkami rażenia pociskami z karabinów
maszynowych lub dział. Do p.f. zalicza się:
wieże pancerne,
pancerze strzelnic, pancerze wentylacyjne,
drzwi pancerne,
pancerze reflektorów. Zalety p.f.: mała grubość osłony, a zatem mniejsze
wymiary strzelnicy i łatwość maskowania, możliwość zamykania strzelnicy a
nawet uzyskania szczelności, dobra ochrona obsługi i broni, częste
występowanie rykoszetów w wypadku trafienia, małe wymiary, a więc i małe
prawdopodobieństwo trafienia, duży koszt amunicji potrzebnej do
zniszczenia (wielokrotnie przewyższającej koszt samego pancerza). Do wad
p.f. zalicza się wyższy koszt w porównaniu z żelbetową konstrukcją oraz
niebezpieczeństwo zaklinowania mechanizmów w przypadku pancerzy obrotowych
i wysuwanych.
PLAC BRONI
- plac alarmowy dla załogi
twierdzy
lub
fortu.
PODWALNIA
- rodzaj
schronu biernego,
stosowanego w
twierdzach
bastionowych i
fortach
do czasu wprowadzenia granatów burzących z zapalnikiem ze zwłoką. Budowa o
konstrukcji zabezpieczającej przed skutkami trafienia pociskiem z działa,
umieszczona pod wałem, przeznaczona na schron dla załogi pogotowia.
PODZIEMNA WALKA
MINOWA
- (patrz:
rysunek)
działania bojowe polegające na wykonywaniu podziemnych
chodników minowych
w kierunku umocnień przeciwnika, celem zniszczenia na pewnym odcinku jego
obronyza pomocą ładunku materiału wybuchowego (miny) lub dawniej przez
usunięcie stempli i zawalenie wyrobiska drążonego pod umocnieniami wroga.
Natarcie minowe ma za zadanie zniszczenie (wysadzenie) ważnych obiektów
fortyfikacyjnych lub poszczególnych pozycji obronnych nieprzyjaciela.
Obrona minowa ma za zadanie podziemna osłonę własnych obiektów
fortyfikacyjnych przed atakiem wroga. Podstawowymi środkami podziemnej
walki minowej są
miny podziemne
lub
przeciwminy podziemne,
czyli duże ładunki materiału wybuchowego, którymi wypełniane są wykonane
dla tego celu komory podziemne. Dojście do nich prowadzi
chodnikiem minowym,
wychodzącym z rubieży zajmowanej przez atakującego lub broniącego się.
Podziemna walkę minową szeroko stosowano w XVI-XVII wieku, podczas obrony
Sewastopola (1854-55) oraz w trakcie I wojny światowej.
POPRZECZNICA
- wał usypany z ziemi prostopadle do wału fortecznego w celu
zmniejszenia zasięgu rażenia pociskami nieprzyjacielskimi oraz ochrony
przed ogniem bocznym. Poprzecznica przegradzała ławy działowe i
strzeleckie, jaj wysokość wynosiła ok. 10 m. Pod poprzecznicą często
budowano schrony dla załogi pogotowia bojowego. Wadą jej była znaczna
wysokość - wystawała ona ponad przedpiersie ławy działowej, przez co
demaskowała stanowiska bojowe.
POTAJNIK
- patrz:
poterna.
POTERNA (potajnik)
- (patrz:
rysunek)
chodnik podziemny w fortyfikacjach, szczególnie wewnątrz
fortu,
służący do komunikacji, budowany często sposobem wykopowym. Umożliwiał
przeprowadzenie wojsk w sposób skryty i zabezpieczony przed ostrzałem. W
dawnych fortach szerokość poterny pozwalała na przejazd działa, później
wykonywano znacznej węższe, nawet 1-2 metrowe. Poterny łączyły
koszary szyjowe
z poszczególnymi
schronami bojowymi
fortu oraz posiadały wyjście na stanowiska bojowe na wałach.
PRZECIWMINA
- podziemny chodnik drążony, wykonywany przez obrońców,
skierowany na zewnątrz
twierdzy
lub
fortu
celem spotkania
chodników minerskich
nieprzyjaciela i zniszczenia ich przez wysadzenie; zwana rónież chodnikiem
przeciwminowym. W fortach w czasie pokoju budowano krótkie odcinki
przeciwmin, stanowiące zaczątek chodników wykonywanych w czasie wojny.
PRZECIWMINA
PODZIEMNA (kontrmina)
- ładunek materiału wybuchowego umieszczony podobnie jak
mina podziemna
w komorze podziemnominerskiej. Przeciwminy podziemne stosowane były w
podziemnej walce minowej;
ich zadaniem było zniszczenie systemu podziemnominerskiego nacierającego
przeciwnika.
PRZECIWSKARPA
- mur oporowy otaczający
rów forteczny
od zewnątrz, mniej narażony na ostrzał przeciwnika niż skarpa.
PRZECIWSTRAŻ
- (patrz:
rysunek)
w fortyfikacji bastionowej wał ziemny w rowie, usytuowany przed czołem
bastionu
lub przed
rawelinem.
Ustawiano na nim działa. Przeciwieństwem było
słoniczoło
PRZELOTNIA
- nakryty osłoną krótki odcinek przejścia wewnątrz
obwodu obronnego (np. wejścia do schronów), narażonego na ostrzał.
|
|